تا شدم عاشق تو

کلبه ی تنهایی  را ویران کردم

و در ان ساختم

خانه ی عشق تو را 

خانه در من شد شهر

شهر من شهر امید

مملو از پنجره بود

که از ان پنجره ها

من تو را می دیدم

تک تک خشت و گلش

دفتر خاطره ی من شده بود

و در این شهر امید زلزله شد

و کنون

 روی ویرانه شهر

 کلبه ای پا بر جاست

من در این کلبه هنوز منتظرم

به صدا دراری

کوبه ی کلبه ی تنهایی من

^قج_او^ند